کجایی ای همنشین من؟
تویی که از فاصله عشق و شهوت عبور نمی کنی
در باغ سوخته تو نیز
آب حیاتی جز اشک جاری نیست
تو از تاریکی شعرهایم به من خرده نمی گیری
من تنهاییم را تنها با تو می آمیزم
ببین که چگونه رنگ سیاه عشق را فریاد خواهم زد